In pyjama op schoolreis

Acapulco chair, grote zonnebril, kleine wegwaaiende servietjes en een witte wijn (dat laatste kon misschien iets exotischer, maar er zijn van die zekerheden, en dat is meestal witte wijn). Me wentelend in de illusie dat ik alles perfect had voorbereid. Den Haag, vorige maand. Vandaar ook gewoon die witte wijn. M'n ouders waren hier enkele...

Gediend op een bedje sla

Als ik denk aan onze vakantie binnenkort, denk ik aan eten. En vooral aan het niét zelf moeten maken. Vitello Tonato. Melanzane alle Parmiggiano. Risotto’s met dit en met dat. Dàt ga ik eten in de Dolomieten. En ga ik dus niet zelf maken. ’t Is niet omdat ik nu de keuken van m’n dromen...

SOS toilet vergeten!

Ik wens het je niet toe. Dàt horen. Of gekrabbeld zien staan op een kaartje uit één of andere bestemming waar die toilettas vermoedelijk toch niet heel frequent gebezigd wordt. Doordat ik nu half Vlaanderen hun kinders van en naar kampjes zie brengen, denk ik: past op, past op. Want voor je het weet, is...

Wat stond op onze wishlist?

Als ik zeg dat we niet veel 'eisen' hadden voor de verbouwing, zou niemand me geloven.Maar toch, maar toch.Wat we exact wilden, waren niet meer dan 5 puntjes.Gow, ça va toch? Spannend was het wel, want bij een volgende verbouwing lopen er misschien geen kinderen meer rond in huis (of het zijn al kleinkinderen, sssst,...

Liefste dagboek, 30 juni 1992

"De laatste dag van het schooljaar, een triestig geval." Schreef ik met m'n glittergelpen - puur genot na een heel schooljaar blauwe vulpen - plakkend van de Nivea zonnecrème. Een ketting met tutjes aan mijn nek. Het vooruitzicht van eindeloze weken vakantie. Zwembadje in de tuin - eind juni vermoedelijk nog niet vol met zwalpende...

Gecontroleerd loslaten in het Mauritshuis

Mijn kind doet op dit eigenste moment een examen en ik sta hier een beetje naar het Puttertje te kijken. ​ Niet het boek van ons Donna*. Maar het échte Puttertje. Het schilderij in het Mauritshuis van - even checken toch - Carel Fabritius. * Nadat ik De Verborgen Geschiedenis honderden keren herlas - zelfs...

Een retourtje stress

Van relax naar stress. En terug. Hoe dat? ​ Zondagmiddag, 13u37. Genietend van onze mooie, op dat moment betrekkelijk ontplofte keuken stond ik rode ajuinen te karameliseren. Te bedenken dat ik nog zeeën van tijd had tegen dat onze gasten om half vier gingen arriveren. (Geen zorgen, ajuinen karameliseren om half twee op een zondagmiddag...

Jaaaa, ik wil!

Die woorden in een amoureuze context, sprak ik 13 jaar geleden uit. Wees gerust, hierover gaat deze nieuwsbrief niet. Maar nu ik er over begin, kan ik net zo goed zeggen dat het nog élk jaar beter wordt met die man van me. Merci, lieverd, en ook alvast proficiat met je 40 lentes. ​ Ja,...

’t Is vier maand geleden, de laatste keer.

Eerlijk, vier maand geleden. Ik durf het je amper te vertellen. ​ Vier maanden geleden, dat ik nog eens mijn stapschoenen aantrok en zomaar, alleen, een uurtje ging wandelen. Van juni geleden. Juni. Toen ik nog hoopte op een oproep van die reservelijst, om vroeger dat vaccin te mogen halen. (Echt, ik zorgde er toen...

We moeten morgen toch al geen brooddozen maken

Ik zag vanmorgen de post van Maisonslash "Wanneer je beseft dat de eerste schooldag maar een halve dag is". Ik moest ook gniffelen. Want ja, eindelijk die kinders de deur uit, en nog geen 3 uur later is 't al van macaroni maken en "Mogen we een filmpje?" Maar ik dacht ook: yes, een woensdag....