Moet je nu eens horen. De jongens zaagden er al jaren om, en sinds enkele weken is 't van dat: een huisdier. Vier poten, schattig. Pluizig maar géén hair everywhere. En meteen proper op z'n eigen. (Gelijk een huisdier moet zijn, eigenlijk feitelijk) Extra punten voor het beestje: het wil niet naar binnen. We proudly...

Vliegen vangen in de Bozar

Een tijdje geleden geraakte onze jongste in de finale van de talentenshow op school. Dat een kind dat ík voort bracht, aan een talentenshow zou meedoen vind ik al heel wat. Dat hij in een finale zou staan wel echt straf. En dat is helemaal niet omdat ik vind dat hij geen talenten heeft. Integendeel....

“Mocht ik die kunnen buiten gooien!?”

Aan het woord: Veerle*, 48 jaar. *laten we haar Veerle noemen ​ Voor alle duidelijkheid: Veerle had het níet over haar wederhelft (die weliswaar geschrokken toekeek). Of haar geweldige tienerkinderen. Neen, ze had het over die dozen. Bakken. Rekken vol. En wat al niet meer op die rekken paste. Het was veel. Heel veel. Wat...

Mijn donkerste kantje

Mijn grote geheim? Ik ben een chaoot. Een verzamelaar. Een sloddervos. Ik maak je gewoon maar wijs dat ik ordelijk ben. Dat ik het onder controle heb. Dat ik denk aan lades en droom van compartimenten. ​ Niets van, ik denk aan vakanties en droom van wijntjes bij een haardvuur. En een nieuwe outfit, mag...

Mijn goestjes veranderen (en nogal een chance)

Weet je? Vroeger dronk ik koffie uit witte basic porseleinen tassen (dat eerste Hema servies, waar is de tijd). Koffie met melk trouwens. Daarna dronk ik koffie-met-fancy-schuimlaagje uit onze delicate dubbelwandige doorzichtige bekers van Bodum (waarvan er in vier jaar tijd maar één sneuvelde. Indrukwekkend. Goe gerief wel) Op dit eigenste moment slurp ik pikzwarte...

Destination Renovation

Eerlijk. Ik droom ervan om een camper te organiseren. Als het even kan, zo'n charmante RV - Columbus-achtig - met plantjes en toestanden. Als dat te veel gevraagd is, mag het ook een gewone camper zijn, bij voorkeur cruisend door Scandi wouden. Of trippend van het ene National Park naar het andere in de States....

Ik legde m’n lot volledig in hun handen

Wie? Vier smekende snoetjes. Waar? De ontbijtruimte van een charmante agriturismo in Bormio. Wanneer? Ergens begin augustus. Meer specifiek kan ik niet zeggen. Ik moet al kijken naar mijn horloge om te zien wat de datum is, en met een beetje rekenen en tellen zou ik wel kunnen weten welke dag we zijn. Ah vakantie....

In pyjama op schoolreis

Acapulco chair, grote zonnebril, kleine wegwaaiende servietjes en een witte wijn (dat laatste kon misschien iets exotischer, maar er zijn van die zekerheden, en dat is meestal witte wijn). Me wentelend in de illusie dat ik alles perfect had voorbereid. Den Haag, vorige maand. Vandaar ook gewoon die witte wijn. M'n ouders waren hier enkele...

Gediend op een bedje sla

Als ik denk aan onze vakantie binnenkort, denk ik aan eten. En vooral aan het niét zelf moeten maken. Vitello Tonato. Melanzane alle Parmiggiano. Risotto’s met dit en met dat. Dàt ga ik eten in de Dolomieten. En ga ik dus niet zelf maken. ’t Is niet omdat ik nu de keuken van m’n dromen...

SOS toilet vergeten!

Ik wens het je niet toe. Dàt horen. Of gekrabbeld zien staan op een kaartje uit één of andere bestemming waar die toilettas vermoedelijk toch niet heel frequent gebezigd wordt. Doordat ik nu half Vlaanderen hun kinders van en naar kampjes zie brengen, denk ik: past op, past op. Want voor je het weet, is...