Ik weet nogal van aanpakken. Een zoveelste verhuis zag ik dus wel zitten. Draaiboek maken, team samenstellen, checklists finetunen; het leek alsof ik nooit iets anders deed. Na acht verhuizen ben ik al een verhuisroutinée, en toch voelde ook ik nog spanning. In mijn blogpost: “verhuizen: de kans om opnieuw te mogen beginnen” ging ik trouwens dieper in op de stressfactoren tijdens een verhuis.
Als zo’n verhuis voor mijn man en mezelf – door de wol geverfde verhuizers – een bijzonder intens event is, wat moet er dan niet allemaal in het kopje van onze kids omgaan?

Bij jonge verhuizertjes draait spanning vooral om één specifieke factor: het verlies van houvast die kinderen voelen bij hun thuis. Deze thuis betekent voor kids het zekere, het vertrouwde. En plots horen ze iedereen rondom hen enkel nog praten over verhuizen én is iedereen bezig met inpakken en organiseren. Ze zien hoe hun vaste stek wordt ingepakt en omgeruild voor een nieuwe versie. Zo simpel lijkt het, maar dat is het niet voor ouders en dus zeker niet voor kids.
Ik plan niet voor niets deze aparte blogpost over verhuizen met kinderen. Vandaar ook mijn titel: “wanneer verhuizen we de kids?”. Klinkt misschien nogal cru. Maar vaak worden kids óf over het hoofd gezien – ‘Juist, wat doen we met hen?’ . Of worden ze wel erg betrokken maar zonder aangepast programma. Hierdoor kunnen ze zich ook gepasseerd voelen ‘Je mag meehelpen hoor, maar mama en papa hebben geen tijd, dus loop niet in onze weg’.
We zijn natuurlijk allemaal voortreffelijke ouders, maar zo’n verhuisperiode zet een mens nu eenmaal onder druk. Onze laatste zes verhuizen waren daar ook kids bij. Ik spreek dus uit ondervinding, als ik zeg dat een aparte kidsplanning in de weken rond de verhuis echt wel van belang is. Lukt het ook zonder aparte kidsplanning? Wellicht wel. Maar het kan nooit kwaad beter voorbereid te zijn dan dat nodig is 😉 Besef gewoon dat die kleine huisgenoten ook het recht hebben om mee af te tellen, uit te kijken, en misschien zelfs ook wat spanning te voelen.
Op welke manier kan je dus wél je kind betrekken? En hoe ziet een ‘aangepast programma’ er dan uit?
![20170810_144556[1817]](https://blogpracticaljoke.files.wordpress.com/2017/09/20170810_1445561817.jpg?w=447&h=802)
1 Een kids-proof voorbereiding
Je kent je eigen kids beter dan wie ook. Dus maak enkele weken – of zelfs maanden? – voor de verhuis al enkele afwegingen. Hoe graag willen ze ten volle betrokken worden bij de verhuis? Zullen ze in de weg lopen, of kunnen ze al mee helpen? Of hebben ze meer nood aan een oppas de dag zelf die hen begeleidt bij kleine taakjes, en hen wat extra aandacht geeft?
Ga indien mogelijk het huis meermaals op voorhand bekijken met kids. Zet daar misschien ook al wat speelgoed, voor een volgend bezoek. Zo maken ze zich het sneller gewoon, en kijken ze misschien ook al uit naar uit! Ideaal hier was een spelletje verstoppertje; ze leren de tuin en de ruimtes kennen (jaja, die eerste val op het terras hoort er wellicht ook bij) en kunnen nog geen grote schade maken. Wij dansten ook de kamers in. Even gek doen en samen met hen op verkenning gaan.
Ook handig om al meteen afspraken te maken: ‘niet spelen op deze trap!’, ‘niet daartegen duwen’. Belangrijk is dat je zelf al het huis gescand hebt vanuit kidsoogpunt, naar mogelijke gevaren (‘Let op voor die trap en die hoek daar!’ ‘Nooit lopen op de oprit want het verkeer rijdt hier snel’) maar ook naar mogelijkheden (‘Hier zetten we dan je Playmobil ridderkasteel!’ ‘Daar komt jullie speelhuisje!’)
Denk ook aan school, vriendjes, verenigingen en licht hen tijdig in. Niet enkel het doorgeven van adreswijzigingen, maar maak tijd voor afscheid, en durf het ter sprake te brengen. Maak geen loze beloften met je kind of zijn vriendjes. Bespreek eventueel op voorhand met de juf of de leiding van de jeugdbeweging hoe je dit best inplant en vormgeeft…
Maak dus tijd voor je kind zelf, in deze drukke weken. Ook nu verdient je kleine – of al iets grotere – schat een redelijke portie aandacht, zelfs al heb je nog tientallen andere to do’s.
2. Verschillende mogelijkheden voor de verhuisdag
- Laat de kids op de verhuisdag gewoon erbij
- Voordelen
- Kind ziet alles gebeuren (best wel spectaculair die vrachtwagen, die lift, nonkels die plots een kast de trap opdragen)
- Ze zien hun kamer, eigenlijk bijna heel het huis terug opgebouwd worden.
- Vermoedelijk wordt het die dag gezellig druk en krijgen ze van iedereen wel een beetje aandacht 😉
- Ze zullen sneller begrijpen waarom zo’n verhuis bij hun mama en papa soms voor wat spanning zorgt: zoveel werk, zoveel spullen. Nu zien ze dat hun huis meer is dan hun eigen bed, hun kledij en hun speelgoed. Veel meer zelfs
- Nadelen
- Je kind kan en zal in de weg lopen. Zorg voor een veilige speelomgeving.
- Duid bij voorkeur op voorhand iemand aan die zich over de kids ontfermt (eerlijk, je verliest op zo’n dag snel het uur uit het oog, dus is er toch iemand die de kids rond de middag iets te eten geeft, ik zeg maar wat). Maar ook samen spelen, samen naar de verhuis kijken en hen tegenhouden als ze te dicht komen 😉
- Voordelen

- Doe de kids op de verhuisdag, of reeds van de dag ervoor, op ‘logement’. Naar een vriendje, een tante (die niet met de verhuis meehelpt 😉
- Voordelen
- Je kind voelt de drukte niet op het moment zelf
- Je kind – laten we het eerlijk zeggen – loopt niet in de weg
- Zoon of dochterlief komt dan terug in een nieuw huis, waar alles op zijn plaats staat dus wel al op een thuis lijk
- Nadelen
- Het gebeurt boven zijn of haar hoofd, voelt zich mogelijks genegeerd
- De opvang moet je zelf ook geregeld krijgen (bij wie, vervoer ernaartoe, wanneer ophalen,…)
- Voordelen
3. Probeer je in te leven in het kopje van je zoon of dochter.
“Maar ik wil niet bij die mensen gaan wonen…”
Onze jongste was wat bedrukt toen we – zelf hyper-enthousiast – nog eens naar het nieuwe huis gingen kijken. Dat was telkens nog met de verkopers erbij want er was nog geen sleuteloverdracht gebeurd. Toen plots onze kleine held zich nader verklaarde: ‘maar ik wil niet bij die mensen gaan wonen’. Daarna dacht hij dat zij in ons ‘oude’ huis kwamen wonen. Een soort van huizenruil, dacht ons ventje. Daar hadden we eerst niet bij stilgestaan. Voor ons is verhuizen bijna kinderspel… maar niets is minder waar.
Hierbij enkele tips:
- Je maakt best het verhuisproces duidelijk met tekeningen, speelgoedmannetjes of een verhaal. En zoals ook bij ons bleek, de ene leeftijd is de ander niet. Dus zoek naar een manier dat past bij je kind.
- Pak samen met je kind een koffertje en/of doos in, waarvoor het dan ook ‘verantwoordelijk’ is tijdens de verhuis en de dag erna. Je kind kan die doos dan – onder begeleiding uiteraard – in de auto of vrachtwagen zetten, uitladen, uitpakken
- Je kan ook het verhuisproces met een pop of een beer doorlopen. Je kunt ten eerste checken of je kind het snapt (hoe vertelt hij of zij het?) Misschien zal zoon- of dochterlief ook wel pop of beer geruststellen, helpen,… eigenlijk wat jij met je kleinerd doet. Het begrip en de duidelijk zullen alleen maar groter worden 😉
- Speelgoed zelf laten inpakken, je kroost ook laten nadenken over de nieuwe plaats voor hun speelgoed (speelhoek, op de kamer, in de living?)

Tot slot nog een 5 algemene tips
4. De verhuis zelf positief benaderen. Hou stress en frustraties voor kids sereen, maar duid hen liever op de positieve gevolgen. Bijvoorbeeld: meer plaats in het nieuwe huis, een mooie kamer, eigen speelhoek, grotere tuin. Eventueel iets om naar uit te kijken (misschien het moment voor een trampoline in de tuin, of iets voor in hun kamer)
5. Maak van de verhuisdag een gezellige dag. Uiteraard wordt het een waanzinnig drukke dag, maar zo’n team met vrienden en familie, vinden de kids vast ongetwijfeld spectaculair. Ze zien dat iedereen helpt om hun kamer te verhuizen en terug mee op te bouwen. Plots worden die nonkels helden!
6. Zorg zeker dat de kinderkamers klaar zijn ’s avonds. Gun je kids een kamer die al een kamer lijkt. Laat hen op voorhand eventueel een nieuw nachtlampje kiezen of iets leuks voor aan de muur. Ze zullen zeker voelen dat hun kamer nieuw is, maar vooral ook terug gewoon van hen is.
7. Het wordt hoe dan ook een drukke dag. Voor gevoelige prutsen die graag dicht bij mama en papa zijn, wordt dit misschien wel een frustrerende dag. Want mama en papa willen net zo snel mogelijk alles in orde krijgen (omdat de kids zich snel zouden op hun gemak voelen, natuurlijk). Maar daardoor lijkt het alsof mama en papa hen negeren die dag… Hoe meer je als ouder goed wil doen (‘snel snel voor de kids’) hoe slechter het lijkt (‘nu negeren we hen toch echt hé’).
Denk: je doet hoe dan ook je best, met de middelen, mankracht en tijd die je hebt en zet gewoon nog even door.
8. Na de verhuisdag is het tijd om terug leven, gezelligheid, en – jawel 😉 – misschien zelfs wat rommel in huis te maken zodat iedereen zich op zijn gemak voelt. En maak ook in de dagen na de verhuis voldoende tijd voor de kids om samen dingen te ontdekken: leuke plekjes in de kamer of living, de omgeving, nieuwe opruim- en organizing-systemen (vaak vind je ‘al doende’ betere en meer logische plaatsen voor bepaalde spullen.).
Geef dus jezelf en mekaar tijd om een plekje te vinden.
Dat wordt straks ook mijn doel tijdens deze 9de verhuis…
“Ik wil niet bij die mensen gaan wonen” = ROFL 😀
LikeLike
schattig toch…
LikeLike