Overzichtelijk opbergen van kledij

Mensen die mij kennen, denken meteen: echt haar ding.

En anderen leren mij snel kennen.

 

Ik geef toe, opbergen van kledij is één van mijn favoriete “orden-delen” 
En daar zijn enkele redenen voor:
1. Ik hou van kleren, ik hou van veel kleren en van nieuwe kleren.
2. Ik moet dus zelf ook een goed systeem hebben om in die berg kledij de juiste outfit te vinden.
Je merkt het, niets menselijks is me vreemd.

 

Aan de slag

Sommigen zijn gek op kookboeken, anderen op schoenen of handtassen. Kledij is mijn zwakke punt. En schoenen en handtassen ook trouwens. Je raadt het al: er komt echt management aan te pas om orde in mijn dressing te houden.
En in die van mijn mannen.

 

Ik heb misschien wel het geluk de enige dame in huis te zijn en omringd te zijn door mannen die geen al te bijzondere vestimentaire eisen stellen noch gekend staan als knoeipotten. De hoeveelheden kledij in de kleerkasten van mijn mannelijke huisgenoten valt dus relatief goed mee.
Met een ruime kleerkast, een voorraad kleerhangers en een aantal bakjes of mandjes om onderverdelingen te maken, kom ik al ergens.

 

Ik sta in deze blogpost stil bij de kleerkasten van de kids, mijn wederhelft en die van mij. Aan wie zou ik het meest woorden spenderen? 😉

 

Kleerkast van de kids

 

– Ik ben fan van bakjes of mandjes om onderverdelingen te maken (en die ook zo blijven). Ik ken ook het fenomeen van stapeltjes die binnen de kortste keren onderuit getrokken zijn. Ik maak dus aparte mandjes. Zo heb ik er voor onderhemdjes, onderbroekjes/boxers, kousjes, pyjama’s (in de tussenseizoenen heb ik 2 pyjama-bakjes: korte mouw-broek, en lange mouw-broek. En ja, de combinatie kort-lang bestaat ook maar die sorteer ik naargelang mijn goesting 😉 ).

 

– Verder heb ik een bakje speelkledij (je weet wel, die jeans met knielappen, die hoodie met vlekken, een joggingpak,…. En een bakje met sportkledij (reserve witte t-shirts voor de turnles op school, het voetbaltruitje van Tottenham, en mocht die grote schat toch plots een sportvibe krijgen, kan daar nog een sporttenue bij).

 

– En verder eigenlijk niet veel bijzonders: een stapel shorts, grote stapel jeans, stapel andere lange broeken. Hier dus wel soms ineenzakkende stapels, maar een jeans of andere broek is snel terug opgeplooid. Ook nog stapels t-shirts met korte mouw, polo’s, t-shirts lange mouw. Deze laatste kunnen ook in mandjes, maar doe ik niet. Het lukt me al zonder 😉

 

 

De kast van Andreas… met opbergmandjes en boxen links      (hieronder meer over de deze boxen)

 

 

– Belangrijker is eigenlijk wat achteraan in die kidskasten te vinden is. Hier ligt voorraad kledij die nog te groot is (aan de ene kant) of voor een ander seizoen is (aan de andere kant). De shorts werden dus recent – aan het eind van die zalige nazomer – naar achteren verband en de zwaardere lange broeken schoven dus een rijtje naar voor.

 

Dat systeem werkt voor ons. Je maakt het natuurlijk zo gek je zelf wil.

 

So far, so good.
Maar dan zijn er nog de dozen met kledij, die mijn lieve vriendin en schoonzus af en toe komen bezorgen. Te klein voor hun kids, en zeker bruikbaar voor die van ons. Handig, leuk en het scheelt wel in het kledingbudget 😉

Geef je zélf kinderkleertjes door?
Doe dit bij voorkeur in een plastiek box met je eigen naam erop. Ga ervan uit dat de receptor nog kleertjes krijgt, dus help die een handje. Jij bent alvast blij dat je spullen kan doorgeven, en meer ruimte in jouw huis hebt (“yes, daar ben ik al van af”). Maar een plastiek zak met kleertjes afleveren, betekent voor de ontvanger “ochjee, waar gaan we die nu weer zetten?”, “hoe ga ik onthouden van wie dat komt?”, “heb ik zelf nog een lege box?”, “wanneer ga ik dat sorteren?”…

 

En hoe pak je het aan bij een nieuwe levering kleertjes aan jouw adres?

 

– Ten eerste, breng de box naar de juiste kamer. Al één ergernis minder 😉

 

– Doorloop dan meteen alle kledij: wat is op dit moment bruikbaar naargelang het seizoen, de lichaamsbouw of voorkeuren van onze schattenbol (Andreas is gek op polo’s en Martijn verfoeit ze, om maar iets te zeggen. De polo’s blijven dus in de plastiek box hoe mooi ik ze zelf ook vind…). Daarnaast denk ik ook aan het volgend seizoen en de groeispurt van zoonlief.

 

– Ik zorg dus ook nu ook dat ik kleertjes voor het volgende seizoen of die nog te groot zijn, al in de kast leg. Die heb je gewoon sneller vast, zie je liggen. En de kans op vergelijkbare aankopen beperk je op die manier!

 

– De niet-bruikbare kledij laat ik dus gewoon in diezelfde genaamtekende plastiek box.

 

TIP: Moeilijk om te onthouden welke kinderkledij van jezelf is of van die vriendin/schoonzus: neem er foto’s van. Of vraag of je die simpel mag labelen met een initiaal of tekentje.

 

– Zijn kleertjes die je kreeg te klein geworden? Kijk naar het labeltje/de foto en steek die ik dezelfde doos terug. Wanneer de doos terug vol is… is het tijd om zelf met die doos te gaan aanbellen bij je vriendin/schoonzus. Haha, payback time. 

 

Maar misschien ook nu even je komst (en die van de box met kleertjes)  aankondigen…

 

Je merkt het al, er beweegt wel wat in een kleerkast. Als je het gevoel hebt dat je kast volledig is, af is, is daar alweer een nieuw kleertje of een nieuw seizoen. Dus kun je weer van vooraf aan beginnen organizen.

Voor onze jongere huisgenoten gaat dit vooral met hun groeicurve mee 😉 Af en toe de kleerkast updaten is dus noodzakelijk. Wat past niet meer? En wat doen we ermee? Voor een klein broertje of voor een klein vriendje? Je hoort me al komen: tijd voor nog een box met een labeltje: “maat… (te klein)”

Voor volwassenen gaat deze dynamiek mee met de seizoenen, de laatste modetrends, of je budget mee. Nu ga ik wat dieper in op de ouder-kleerkasten hier bij ons thuis, van mijn man en van mij:

Mijn man zijn kleerkast 

 

Overduidelijk het eenvoudigst. Wie verwondert dit? 😉

Op elke kleerhanger komt hemd, met enkele knoopjes dicht zodat de kraag mooi blijft en er minder kreuken in komen. FYI, hemden hang ik trouwens ook altijd te drogen op een kleerhanger, en kun je makkelijk strijken als die nog niet helemaal droog zijn.
Jeans plooi ik op, ‘deftige broeken’ komen op een kleerhanger.
Zo’n mannen kleerkast is eigenlijk heerlijk eenvoudig. Ik val zelf bijna in slaap bij de beschrijving ervan… dus ga ik snel over naar:

 

Mijn eigen kleerkast

Daar kan ik pagina’s of uren over doorgaan… Hoe ordenen, hoe plooien, hoe ophangen…?
Ik las veel, en probeerde veel. En de leuke conclusie is wat mij betreft: doe je zin, maar doe het met respect voor je kledij en met een visie.

Namelijk, was is het idee dat je ermee wil doen:
Wil je ’s morgens vooral snel een outfit uit je kast kunnen pikken: dus outfit op één hanger of naast mekaar.
Of hou je net je slow-clothing 😉
Eindeloos kleerhangers verschuiven tot je de outfit van de dag hebt gevonden? Dan hang je de kledij samen per item of per kleur. Of gewoon volgens je gemoed.

Doe je zin, maar doe het met respect voor je kledij én met een visie

 

hahaha

 

 

Even alles op een rijtje:

De een zweert bij opvouwen, de ander bij ophangen. In mijn kleerkast ligt de nadruk op de hangende stukken. Hier komen de mijn favoriete, nieuwe, specialere stukken. De legplanken reserveer ik voor de basics: mijn assortiment jeansbroeken, truitjes en t-shirts, dikkere wintertruien.

Wat betreft de stukken op kleerhangers:
– Helpt het jou om je kleedjes links te hangen, als je je kast opendoet, daarna bloesjes, blazers,… of hang je alles per kleur?

Wie ben ik om te bepalen dat dit of dat beter is. Maar stel jezelf de vraag: ‘wat maakt mij blij?’ Mij maakt het blij dat het per kleur hangt én ligt. Wit-nude-zachtroze. Daarna fellere kleuren. Dan groen-petroleum. Donkerblauw-grijs-zwart.

Dus ja, een kleedje hangt naast een top en een cardigan. Zo vind ik makkelijk iets terug, én het maakt me blij als ik mijn kast opentrek. Daar is het voor mij om te doen. Ik heb vriendinnen en klanten die liever soort per soort hangen. Doe maar. Maar stel jezelf ook steeds volgende vragen als je een stuk een plaatsje geeft:  naast ‘wat maakte me blij’, ‘is dat eenvoudig terug te vinden’, ‘weet ik snel wat ik nog hangen heb’, ‘doe ik soms aankopen waarvan ik achteraf dacht: zo eentje had ik al’,…

 

– Zorg dat je kast niet uitpuilt (ook dat is een blijvend werkpunt voor mij, wees gerust). Doel is dat je kleerhangers kan verschuiven om het gewenste stuk te vinden en niet dat je een kleerhanger eruit moet trekken en terug moet proppen. Onnodig er een tekeningetje bij te maken 😉

 

– Zie een kleerkast dus als een dynamisch iets: je kan werken met zomer- en winterstuks (waarbij de buiten-seizoenstuks naar een andere plaats verhuizen, in of buiten de kast). Let wel: haal die tijdig terug boven, anders bestaat het gevaar van overbodige aankopen ‘och, wat een leuke donkergrijze broek voor komend seizoen, ik koop die nu al’… terwijl er in je winterkast al een lookalike hing.

 

 

Een glimp van mijn kleerkast na de ‘herfstronde’

 

 

2 keer per jaar een kleerkastronde kan dus heel nuttig zijn. Ik doe het zeker 4 keer per jaar (maar opnieuw, 4 keer is geen norm, dit is enkel en alleen omdat ik behoorlijke freaky ben op vestimentair vlak).

 

– Voor de lotgenoten met veel interesse in kledij: probeer eens de “capsule-kleerkast”. Zoek maar eens op 😉

 

– Durf zaken weg doen; als je iets niet meer draagt/je er niet meer blij van wordt, wie dan wel? Iemand op een rommelmarkt? Die vriendin voor wie dit maatje intussen beter past? Iemand in de kringwinkel? Iemand bij Spullenhulp.

Sorteer en haal dit meteen uit je kleerkast, en doe dit bij voorkeur meteen naar de juiste bestemm(el)ing.

 

– Soms wordt gezegd: per nieuw stuk dat je binnenhaalt, doe je ook één weg. Dit kan werken. Dit deed ik nog, maar doe ik niet stelselmatig. Soms moet je er zin in hebben, en de goesting naar iets nieuws valt bij mij niet per definitie samen met de zin om te ont-spullen. Dus soms koop ik 3 nieuwe stukken. Dan weer doe ik 8 dingen weg.

Het omgekeerde is ook nog wel voorgevallen 😉

 

– Een tip die vaak wordt gegeven om te weten of je iets voldoende draagt (en wat indien niet, dus wat bijgevolg ook weg mag): hang je kleerhangers om te starten in één richting. Droeg je iets dan hang je die kleerhanger in de andere richting.

Opnieuw: dit kan werken. Maar ik gruwel ervan. Mijn kleerhangers moeten in dezelfde richting hangen. Mijn kleerkast moet een gevoel opwekken, en orde en overzicht is één ding. Esthetiek is het andere (even belangrijke voor mij).

 

Kledinghangers omgekeerd hangen om te weten of je iets voldoende draagt?

Dit kan werken. Maar ik gruwel ervan

 

4 conclusies

• Niets moét: kies een systeem dat past bij jou en je gezinsgenoten. Opvouwen of ophangen? Ordenen op item of kleur? allemaal ok, zolang je snel iets in je kast terugvindt, en de aanblik je blij maakt 🙂

 

• Ga zeker voor een organize-ronde nog voor de start van de winter en zomer (eventueel ook tussenseizoenen).

 

• Ook de kidskasten hou je best zo up-to-date mogelijk. Met een plaats achteraan de kast voor de kledij die nog te groot, of voor een volgend seizoen is.
  Kledij die je niet meer draagt/te klein is: haal die meteen uit de kast en beslis waar naartoe dit gaat.

 

• Organizers zijn ook maar mensen.