Ik zag vanmorgen de post van Maisonslash “Wanneer je beseft dat de eerste schooldag maar een halve dag is”.
Ik moest ook gniffelen. Want ja, eindelijk die kinders de deur uit, en nog geen 3 uur later is ’t al van macaroni maken en “Mogen we een filmpje?”
Maar ik dacht ook: yes, een woensdag. Dus enkel een fruitdoosje mee.
Féést. Nog even geen brooddozen prepareren.
En, en, en, dubbel feest morgen.
Andreas, onze oudste is jarig. Hoe zeggen ze dat tegenwoordig: we hebben een tiener in huis.
Nogal een dag om te verjaren, 1 september.
Niet dat er veel te kiezen viel. Andreas kwam met een geplande sectio. 1 september ging het worden.
Mijn argumentatie dat dat toch een rare dag was, bleek niet overtuigend. 1 september werd het.
Op de kalender gezet. Een kindje kopen, komt dus vermoedelijk daarvan.
“Oei, verjaren op 1 september” horen we wel eens.
“Trakteren op de eerste schooldag, cool” zeggen de positivo’s.
“Leuk toch” zeggen zij die altijd huppelend naar school gaan of gingen.
“Al die extra stress, drukte en aandacht voor Andreas” zuchten manlief en ik elk jaar.
Andreas is een bijzonder lieve, gevoelige Playmobil- en Lego fan. Die liefst van al nog enkele weken langer bij zijn Playmobil en Lego zou willen blijven. We verwachten ook dit jaar niet dat hij naar school huppelt, vrolijk trakteert en kickt op extra aandacht.
Uitkijken naar een verjaardag die samenvalt met de eerste schooldag? No Way Jose. Jaren geleden maakten we hiervan: Uitkijken naar het feestje de zondag vóór zijn verjaardag.
En zo was het ook dit jaar. Tijdens de verbouwingen.
Ideaal moment, achteraf gezien. Zeker toen het die laatste zondag van augustus deed wat het hoofdzakelijk deed deze zomervakantie: regenen.
We installeerden schragen binnen. Bouwden er een Playmobil-dorp op (eerlijk is eerlijk: een Playmobil-wereld met Zweden en Zwitserland en Corsica), een kapla- en een knutselhoek. Een aperitiefkraampje. En een feestdis met ridderzaalallures.
“Al die moeite, zot!” zou je kunnen denken.
“’t Is leuk, ik ben blij.” zei Andreas.
“Yes, heerlijk, we kunnen het nog” zeiden mijn wederhelft en ik tegen mekaar. Want af en toe een feestje organiseren vinden we hier wel geestig.
En het was het waard.
Als we de balans maakten, dan sloeg die meteen over naar: redelijk wat energie in gestoken, ja. Maar veel voldoening en energie teruggekregen.
Een goeie ROI. Return on investment, ge weet wel.
Eigenlijk leverde die héle zomervakantie gewoon een goeie ROI op, bedenk ik me.
Ik haalde er precies méér uit dan ik verwacht had. Het is ooit anders geweest, maar deze zomervakantie gaf me meer energie en voldoening dan ever.
Ik hield de zomer voor de jongens redelijk rustig en veel thuis, wat ze liefst doen. Voor mezelf ook redelijk kalm, in hoeverre je verbouwingen kalm kan noemen. En de Practical Joke coachings deed ik virtueel.
Ik had greep op wat rond me gebeurde. Ik onderging het niet. Ik kon het aan, zelfs als ze chape kwamen gieten en de straat hier gedeeltelijk afgesloten werd.
Het gaf me zelfs voldoening en plezier.
Niet die file voor de deur tijdens de chape-werken, zo ongevoelig ben ik niet.
Neen, ik verwachtte drukte in huis, en stress en stof, maar dat viel wonderwel mee. Het was vaak gezellig kabbelen. Gelijk die Zweedse riviertjes op vakantie, de eerste 2 weken.
Dat kabbelen zou gerust nog even mogen blijven duren. Geen schoolstress, geen overprikkeling. Gewoon nog wat langer gezellig onderduiken in die Lego- en Playmobil-wereld. En de verbouwingen, gemoedelijk bij een koffie, rustig verder opvolgen.
Maar ik weet ook dat ik dit zomers gekabbel stilaan moet laten voor wat het is, en mijn sterkte moet bovenhalen. Ofte, m’n positieve energie ook weer inzetten voor dat schoolse gebeuren.
De jongens hier motiveren, hen goesting doen krijgen, het samen aanpakken. Begeleiden. Ook dat huiswerk weer. Mja.
En dat vertalen naar een doel en een vooruitzicht. Een leuk vooruitzicht. Voor m’n huisgenoten is dat alvast zaterdagavond gezellig gaan eten (tijdens verbouwingen met een provisoire keuken, is gaan eten hoe dan ook een leuk vooruitzicht).
En nóg wel enkele doelen, daarover meer in een volgende nieuwsbrief.
Hoe verliep jouw zomer? Hoe is de ROI bij jou? En wat komt er donderdag in de brooddozen bij jullie?
Laat het me weten, ik ben benieuwd. En ook: I feel you.
Nu ga ik de boekentassen klaarmaken én die traktatie voor morgen. En hopen op niet al te veel gehiep en gehoera in 5A.
En morgenochtend dus enkel fruitdoosjes. Toch een bescheiden hiep en hoera.
Een goeie start, voor elk van jullie én huisgenoten.
Practical Joke Blogt 
Geef een reactie