Ik legde m’n lot volledig in hun handen

Wie? Vier smekende snoetjes.

Waar? De ontbijtruimte van een charmante agriturismo in Bormio.

Wanneer? Ergens begin augustus. Meer specifiek kan ik niet zeggen. Ik moet al kijken naar mijn horloge om te zien wat de datum is, en met een beetje rekenen en tellen zou ik wel kunnen weten welke dag we zijn. Ah vakantie. Loskomen van tijd en ruimte.

Terug naar begin augustus.

Vier smekende snoetjes: “Gaan we een JA-dag* doen? Pleazzzzzzz?”

*Een JA-dag is een dag waarbij op alle vragen van de kinderen een ja komt van de ouders, nvdr. Based on a true Netflix-movie, ahum. Een juf besliste dit jaar om die film op de zetten tijdens een onbewaakt moment. Sinds onze kinders die film zagen, zijn ze nogal wild van dat JA-idee. En sinds datzelfde moment zijn wij bewust dat die vraag ooit wel eens gaat komen.

Diezelfde ontbijtruimte, vier bedenkelijke snoeten (bij de respectievelijke ouders). Lap, ’t is zover.

Een hele dag ja antwoorden?

Stresske.

Maar eigenlijk… een JA-dag? Gaan die kinders van ons méér willen doen dan gamen? Bah neen, zeker? Dus wie weet wordt dat nog een betrekkelijk rustig dagje. Hilariteit.

Je moet weten, we hadden al enkele stevige hikes in de benen. Zonder dat we het wilden toegeven (of het bewust gingen inplannen), leek een hang-dag precies niet zo erg.

Gow, we doen eens zot. “Ja, schatjes”.

Ja dus, een JA-dag werd het.

En wat dan gebeurde had niemand kunnen overzien. Echt nie-mand.

De verenigde jeugd trok zich urenlang terug, liep rond met schrijfblokken, tokkelde op Ipads (en als we even mee gluurden: het waren geen games).

Het jong geweld werd serieuzer dan ever.

(Wij ook, trouwens. Ging het dan toch geen game-dag worden of wat?).

Tussentijds besluit: alleen maar voordelen aan zo’n JA-dag.

Ze waren dagen bezig met het bedenken en finetunen van wat ze wilden doen. Ze moesten er ook samen uitkomen. Wat meteen een les was in diplomatie op het hoogste niveau. Want er zitten nogal karakters achter die vier schattige snoetjes, nvdr.

Wij vroegen van onze kant ook wat tijd om het geregeld te krijgen, en om hier en daar simpelweg te filteren, want een duosprong, tatoeage of huskytocht krijg je niet meteen geregeld. Of wil je ook niet meteen regelen. Laat ons eerlijk zijn.

Uiteraard waren er ook wel een aantal logische afspraken. Geen té zotte kosten, en geen schade tegen anderen en/of materiaal.

We zeiden ja tegen een JA-dag, en legden hiermee ons lot in de handen van onze 4 nakomelingen.

Wat die dag ons leerde?

Ja zeggen tegen iets onbekends ís loslaten. Maar is ook vertrouwen hebben én tonen. Ergens geraken waar je anders niet zou geraken. Iets doen wat je anders niet zou doen.

En dàt was een geweldige vakantie-ervaring. Meer nog dan wàt we deden, was er dat samen-gevoel. Misschien word ik nu sentimenteel, tjah, 2 weken Dolomieten maakt van ons misschien een bende softies.

​

Weet je? Ik wou deze vakantie iets schrijven over erin vliegen, bergen beklimmen, ontembaar zijn, toppen bereiken. En eerlijk, die nieuwsbrief was al bijna verstuurd.

Maar waarover ik nog liever wou schrijven, dan over al die hoogtepunten hier in de Dolomieten (en die mag je soms letterlijk nemen): steeds meer voelt de essentie van vakantie als iets samen beleven. Steeds meer wij-samen-met-de-kiddo’s, dan wij/zij.

En dat dat voor onze gastjes precies ook zo is. Want neen, ze wilden geen hele dag in een zetel liggen gamen. Ze wilden geen Lamborghini Sián-lego set. Ze wilden een uurtje – een uurtje maar, thank the Lord – game-les geven. Aan óns. Ze wilden ook nog een showtje doen. Voor ons. Een muziekquiz organiseren, ook voor ons. Samen met ons een hoogteparcours doen. Een waterballonnen gevecht samen, én een glow in the dark-party.

En dàt deden we al-le-maal. En allemaal samen ook.

Doodmoe. Zot content. Die dag, ergens begin augustus in de Dolomieten.

En jij, wanneer zei jij voor ’t laatst volmondig en onbevreesd ja? Niet om iemand te pleasen, maar om jezelf een geweldige uitdaging te gunnen.

Of, wanneer durfde jij een ongelimiteerde, ongecensureerde lijst opstellen van zaken die jij wou?

Verlekkerd. Gulzig. Met goesting. En durf.

Doe het! En laat me vooral weten hoe die JA-dag voor jou er mag uitzien.

Ohja, de dag erop gingen we wél weer wandelen. Hah.

Met een gezellige lunch in een hut met een adembenemende view. Deden we gewoon nóg eens een waterballonnengevecht. Proefden we van al het lekkers en moois, hier in de Dolomieten. Lachten we. Genoten we.

Samen.

En dàt is ongeveer wat een JA-dag voor mij mag zijn.

​

Zo mag een JA-dag er voor mij dus uitzien.

Maak er nog iets moois van, deze zomer.

Dat doe ik ook.