Eerlijk.
Ik droom ervan om een camper te organiseren.
Als het even kan, zo’n charmante RV – Columbus-achtig – met plantjes en toestanden. Als dat te veel gevraagd is, mag het ook een gewone camper zijn, bij voorkeur cruisend door Scandi wouden. Of trippend van het ene National Park naar het andere in de States. Ja, dat ja.
Dat gevoel van m’n boeltje bijeen te pakken. Magisch te organiseren. Op weg te gaan, met wie en wat ik het liefste zie, dicht bij me.
Waarom dat idee me werkelijk wild maakt?
Op een kleine oppervlakte kan ik niet anders dan keuzes maken. Wat is belangrijk? Wat doet er echt toe?
Wie gaat mee? (makkelijke keuze nog wel). En dan: Wat gaat mee? Wat hou ik? Waar zet ik het? Zodat we er makkelijk bij kunnen. En dat het vast zit, geen geruttel de hele trip. Maar vooral, dat het gezellig is. Dat alles en iedereen z’n plekje heeft. Bij uitbreiding ook kinders die vast zitten, en niet ruttelen.
Het idee van kleine serviesjes in kleine kastjes. Ja, dat doet dus iets met me.
Maar eerlijk? Af en toe door m’n gerief gaan doet ook iets met me. Niet zo exotisch. Zo avontuurlijk misschien wél.
Dat deden we ook vlak voor onze verbouwing vorige zomer. Van onze full size woonruimte gingen we naar een soort tiny house.
Definitief was het niet. Voor de goeie zaak was het wel. Exotisch was het niet, avontuurlijk wel.
Hoewel het zicht uit onze keuken bij momenten op glamping in Bali leek. Zie me hier wafels bakken…
Met onze mini keuken (die de week ervoor nog speelhoek was) deden we het enkele maanden. In een bassintje (dat de week ervoor nog diende om de moestuinoogst te vergaren) deden we even lang de afwas.
Mijn geheim, lieve lezer, is om van alles een avontuur te maken.
Of we nu met de camper door Noorwegen trekken (ohjaaaa, travel buddies, wanneer?). Een verbouwing tegemoet gaan. Of verhuizen.
Je kan wel al raden wat me het meest doet dromen? Maar toch, die verbouwing of verhuis is eigentlijk feitelijk ook een droombestemming.
Je begint aan de trip vanaf het moment dat je dat eerste mini serviesje inpakt. Die selectie maakt en beslist ‘wat mee mag’.
Voel je het ook al?
We ondervonden dit zelf 9 keer. Jep, zoveel verhuizen in de benen. Of armen, ’t is hoe je het bekijkt. En vorig jaar dus een 10de keer tijdens onze verbouwing (juij, feestje, een organize-jubilée).
De zomer van 2021 was a hell of a ride.
Deze zomer van 2022 droom ik nog steeds van een camper organiseren, maar geniet ik ook nog na van die vorige bestemming: de verbouwing van de beneden. Destination Renovation.
Van die hell of a ride, onze verbouwing dus, maakte ik een nieuwe blogreeks.
De eerste blogpost staat online, en vind je hier.
Geef een reactie