SOS toilet vergeten!

Ik wens het je niet toe. Dàt horen. Of gekrabbeld zien staan op een kaartje uit één of andere bestemming waar die toilettas vermoedelijk toch niet heel frequent gebezigd wordt. Doordat ik nu half Vlaanderen hun kinders van en naar kampjes zie brengen, denk ik: past op, past op. Want voor je het weet, is... Lees verder →

Wat stond op onze wishlist?

Als ik zeg dat we niet veel 'eisen' hadden voor de verbouwing, zou niemand me geloven.Maar toch, maar toch.Wat we exact wilden, waren niet meer dan 5 puntjes.Gow, ça va toch? Spannend was het wel, want bij een volgende verbouwing lopen er misschien geen kinderen meer rond in huis (of het zijn al kleinkinderen, sssst,... Lees verder →

Liefste dagboek, 30 juni 1992

"De laatste dag van het schooljaar, een triestig geval." Schreef ik met m'n glittergelpen - puur genot na een heel schooljaar blauwe vulpen - plakkend van de Nivea zonnecrème. Een ketting met tutjes aan mijn nek. Het vooruitzicht van eindeloze weken vakantie. Zwembadje in de tuin - eind juni vermoedelijk nog niet vol met zwalpende... Lees verder →

Gecontroleerd loslaten in het Mauritshuis

Mijn kind doet op dit eigenste moment een examen en ik sta hier een beetje naar het Puttertje te kijken. ​ Niet het boek van ons Donna*. Maar het échte Puttertje. Het schilderij in het Mauritshuis van - even checken toch - Carel Fabritius. * Nadat ik De Verborgen Geschiedenis honderden keren herlas - zelfs... Lees verder →

Een retourtje stress

Van relax naar stress. En terug. Hoe dat? ​ Zondagmiddag, 13u37. Genietend van onze mooie, op dat moment betrekkelijk ontplofte keuken stond ik rode ajuinen te karameliseren. Te bedenken dat ik nog zeeën van tijd had tegen dat onze gasten om half vier gingen arriveren. (Geen zorgen, ajuinen karameliseren om half twee op een zondagmiddag... Lees verder →

Jaaaa, ik wil!

Die woorden in een amoureuze context, sprak ik 13 jaar geleden uit. Wees gerust, hierover gaat deze nieuwsbrief niet. Maar nu ik er over begin, kan ik net zo goed zeggen dat het nog élk jaar beter wordt met die man van me. Merci, lieverd, en ook alvast proficiat met je 40 lentes. ​ Ja,... Lees verder →

’t Is vier maand geleden, de laatste keer.

Eerlijk, vier maand geleden. Ik durf het je amper te vertellen. ​ Vier maanden geleden, dat ik nog eens mijn stapschoenen aantrok en zomaar, alleen, een uurtje ging wandelen. Van juni geleden. Juni. Toen ik nog hoopte op een oproep van die reservelijst, om vroeger dat vaccin te mogen halen. (Echt, ik zorgde er toen... Lees verder →

Maar deel dat toch eens, jong

Ongetwijfeld heb ik dat jàren geleden wel eens aan onze koters hier gezegd, toen die nog in die 'ikke'-fase zaten, en 'da's van mij'. Nu delen ze hier meestal broederlijk. Zeker ook door die eerlijke, heerlijke oplossing: de één snijdt of breekt iets doormidden, en de ander mag kiezen welk stuk. Zo simpel. Dat dit... Lees verder →

To pack, or not to pack

Dat was écht wel the question, de voorbije dagen. ​ "Joke, wil je nog een nieuwsbrief schrijven? Zo eentje over hoe ik best bagagelijsten bijhoud. Hoe ik best m'n bagage pak en hoe ik ín m'n bagage plek kan voorzien voor mijn yogamatje." Tot zover een greep uit de vragen die ik sinds de vorige... Lees verder →

Blog op WordPress.com.

Omhoog ↑