Goeiemorgen, morgen, goeiedag

Tjah, het ís mogelijk dat je de rest van de dag Nicole en Hugo hoort weerklinken. Sorry not sorry. Maar even serieus nu (ahum): ik beloofde gisteren aan mijn mede-masterminders van de cursus Content Rebels: ik ga morgen een nieuwsbrief schrijven om gewoon 'een keer goeiedag' te zeggen aan m'n volgers. Dus hierbij: hei, hallo,... Lees verder →

Meen je dat? Zijt gij zot?

"Meen je dat? Zijt gij zot?" Aldus de reactie van een recente gesprekgenoot, toen ik vertelde dat ik vaak het land doorkruis naar een klant. Want inderdaad. Er zijn organizers overal te lande. Het duurde even voor het beroep hier van de grond kwam (die Vlaamse klei, you know). Maar nu hoef je maar even... Lees verder →

Hier, nog een kleinigheidje

Het was paasmaandag (je weet wel, één van die 231 dagen in de paaspauze. Of zo voelde het toch) en mijn schoonouders kwamen even hallo zeggen. Even hallo zeggen betekent in huidige c-tijden: uitwisselen. Uitwisselen van weetjes, het met eigen ogen zien dat iedereen het goed stelt (niet ziek is, goed eet) en uitwisselen van... Lees verder →

Als ik dàt nog zou kunnen doen

... zei ik deze ochtend tegen m'n wederhelft. Het ging over vandaag. ​ Dat ik ab-so-luut nog een toertje wou doen in de velden hier boven in Korbeek-Dijle. (Dat is trouwens een geweldige tip, lieve lezer. En wandeltips worden tegenwoordig met evenveel dank aanvaard als Jani z'n stylingtips 10 jaar geleden. Dus, graag gedaan.) ​... Lees verder →

Life begins at 40

Een 'ervaringsdeskundige' zei me dat gisteren, met een mengeling van "I feel you" en "moh 40, je zou het toch gelijk niet zeggen". Gelukkig ook dat laatste, ja. Wanneer je deze nieuwsbrief leest, ben ik dus aan het begin van mijn échte leven aangekomen. Haha. Wegens gebrek aan voorbereidingen voor een groot forty & fabulous... Lees verder →

Niet eerlijk!

"Maar echt niet, hé. Weet je dat ik telkens méér stappen moet zetten? Dat mijn doel telkens omhoog gaat, als ik eens goed gestapt heb. Hoe frustrerend is dat, jong. Ik dacht dat ik goed bezig was." Mijn wederhelft moest het aanhoren. Mijn dagelijkse stappendoel gaat dus omhoog, kun je geloven. In plaats van te... Lees verder →

Naar buiten, gij!

Waarop zit ik eigenlijk te wachten? 't Klinkt passiever dan dat je van mij gewoon bent, hé? Ook dat ik van mezelf gewoon ben, trouwens. ​ Maar ik zit te wachten. Om te beginnen... met wandelen. Terug naar enkele dagen geleden. ​ De Gasthuisbossen in Zillebeke. Schoon daar. De laatste dag van 2020 wandelde ik... Lees verder →

Een schamele 12 op 20

Het kon mijn resultaat Statistiek zijn na de 2de zittijd, zo’n 15 jaar geleden. Schamel was dit niet, beseffend dat ik Gewoonweg. Van. Dat. Vak. Af. Was. Hoe groot mijn jolijt toen. Toch is dit niet de ware toedracht van die 12 op 20 in de titel hierboven (Nóg eens statistiek? No way!). ​ Even... Lees verder →

Blog op WordPress.com.

Omhoog ↑