Tjah, het ís mogelijk dat je de rest van de dag Nicole en Hugo hoort weerklinken. Sorry not sorry. Maar even serieus nu (ahum): ik beloofde gisteren aan mijn mede-masterminders van de cursus Content Rebels: ik ga morgen een nieuwsbrief schrijven om gewoon 'een keer goeiedag' te zeggen aan m'n volgers. Dus hierbij: hei, hallo,... Lees verder →
Meen je dat? Zijt gij zot?
"Meen je dat? Zijt gij zot?" Aldus de reactie van een recente gesprekgenoot, toen ik vertelde dat ik vaak het land doorkruis naar een klant. Want inderdaad. Er zijn organizers overal te lande. Het duurde even voor het beroep hier van de grond kwam (die Vlaamse klei, you know). Maar nu hoef je maar even... Lees verder →
Hier, nog een kleinigheidje
Het was paasmaandag (je weet wel, één van die 231 dagen in de paaspauze. Of zo voelde het toch) en mijn schoonouders kwamen even hallo zeggen. Even hallo zeggen betekent in huidige c-tijden: uitwisselen. Uitwisselen van weetjes, het met eigen ogen zien dat iedereen het goed stelt (niet ziek is, goed eet) en uitwisselen van... Lees verder →
Als ik dàt nog zou kunnen doen
... zei ik deze ochtend tegen m'n wederhelft. Het ging over vandaag. Dat ik ab-so-luut nog een toertje wou doen in de velden hier boven in Korbeek-Dijle. (Dat is trouwens een geweldige tip, lieve lezer. En wandeltips worden tegenwoordig met evenveel dank aanvaard als Jani z'n stylingtips 10 jaar geleden. Dus, graag gedaan.) ... Lees verder →
Life begins at 40
Een 'ervaringsdeskundige' zei me dat gisteren, met een mengeling van "I feel you" en "moh 40, je zou het toch gelijk niet zeggen". Gelukkig ook dat laatste, ja. Wanneer je deze nieuwsbrief leest, ben ik dus aan het begin van mijn échte leven aangekomen. Haha. Wegens gebrek aan voorbereidingen voor een groot forty & fabulous... Lees verder →
Niet eerlijk!
"Maar echt niet, hé. Weet je dat ik telkens méér stappen moet zetten? Dat mijn doel telkens omhoog gaat, als ik eens goed gestapt heb. Hoe frustrerend is dat, jong. Ik dacht dat ik goed bezig was." Mijn wederhelft moest het aanhoren. Mijn dagelijkse stappendoel gaat dus omhoog, kun je geloven. In plaats van te... Lees verder →
Joke, je moet de mensen niet leren organiseren en opruimen…
je leert ze leven! 't Was vrijdag rond half zeven 's avonds, toen ik deze facebookmelding binnenkreeg. En eerlijk, die kwàm ook echt binnen. Het was een reactie op één van m'n facebookposts vorige week. Ik schrijf wel vaker facebookposts. Je volgt ze zeker al, of anders ga je straks maar eens kijken. Je... Lees verder →
Naar buiten, gij!
Waarop zit ik eigenlijk te wachten? 't Klinkt passiever dan dat je van mij gewoon bent, hé? Ook dat ik van mezelf gewoon ben, trouwens. Maar ik zit te wachten. Om te beginnen... met wandelen. Terug naar enkele dagen geleden. De Gasthuisbossen in Zillebeke. Schoon daar. De laatste dag van 2020 wandelde ik... Lees verder →
Een schamele 12 op 20
Het kon mijn resultaat Statistiek zijn na de 2de zittijd, zo’n 15 jaar geleden. Schamel was dit niet, beseffend dat ik Gewoonweg. Van. Dat. Vak. Af. Was. Hoe groot mijn jolijt toen. Toch is dit niet de ware toedracht van die 12 op 20 in de titel hierboven (Nóg eens statistiek? No way!). Even... Lees verder →
Hoe een mailtje “meebrengen op dinsdag” leidt tot een waanzinnig schoon inzicht
Eind vorige week kreeg ik een mailtje binnen van de juf: Volgende week knutselen we onze eigen tijdscapsule. Hiervoor brengen de kinderen volgende zaken tegen dinsdag mee : - een schoendoos of ander kartonnen doosje - kranten - spulletjes die ze 5 jaar lang in het doosje willen bewaren (Let wel op, het doosje blijft... Lees verder →